Пайшанба
11-Сентябр 2025
— Э, Қосимжон ука, айтсам ишонмайсан, оқшом Бегматнинг дўконидан бир ярим кило мойни олиб шундай чиқсам, Парпи Абилович машинадан тушаётган экан.
Кўзимга бир ишонаман, бир ишонмайман: ё тавба дейман ичимда, шундай одам қишлоқ дўконига кирса... «Мой кўтариб юрганимни кўрмасин», деб беҳининг орқасидан юраман, десам:
— Ҳа, Хўжам ака, танимай қолдингизми? — деб менга қараб юряптилар. Қўл олишибмиз ҳам «ту-ту»лаб нима деб сўрашишимни билмайман... «Энди Хуррамнинг тўйига айтасиз — белни маҳкам боғлаб бир хизмат қилайлик», дейди.
— Э, Хўжамбердибой, — деди сўзловчи гапини тугатишини кутиб турган Тўра чўпон, — одам мусулмон бўламан деса, ҳеч гап йўқ. Шу Абилович, ўтган куни бозорда — ишонмайсизлар, бозорга тушган экан, «Нексия»сининг олдида сўрашиб қолдик. Олдимизда ҳеч ким йўқ. «Норбой ҳам ўқишни битирибди, таёқни қайси эшикка отасиз», дейди. Қаранг, қўшнимизнинг қизини яхши кўришини биларкан. Қойил қолдим. Бултур Улдонани чиқараётганда икки той пахта сўраб борганимда: «Бу йилча шошмай туринг, келаси йил «сезон»да бераман», деб ўсал қилувди.
— Тунов кун божаникидан қайтиб «нима улов бўларкин?» деб тусмоллаб, «Чашма»нинг бурилишида офтобда куйиб ўтирсам, шундай олдимга бир «Нексия» келиб тўхтади денг. Ўзимга келмасимдан орқа эшикни ичкаридан биров очиб:
— Киринг, Чори ака, офтобда нима қилиб турибсиз, — дейди. Қарасам ... Абилович... Гурунглашиб келдик.
«Энди, — дейди денг уёқ, — бобойнинг дуосини ҳам беролмадик — хизматчилик экан, иш билан бўлиб... Кеча эшитдим — йили ўтмаган экан. Эрта-индин Ҳожи бобони олиб ўтаман...»
Шундай катта одам шундай деб тургандан кейин... яна нима деганини билмайман, қишлоққа келиб қолибмиз.
Хуррам қассоб деган чўққисоқол бир киши «Абилович чин мусулмон бўлибди, кеча қассобхонада...» деб гап бошлаётган эди.
— Ҳаммангизни Парпи лақиллатиб юрибди, — деди гурунгга қўшилиб-қўшила олмай турган Раҳмат пиён. — У химиядан саксон миллионни уриб, ишдан олиниб келиб, энди «маҳалла раиси бўламан» деб, кўнгилларингни овлаб, лақиллатиб юрибди. Мен турсам, оқсоқол бўлганини бир кўрай...
Алимардон БЎРОНОВ
Маҳалла фуқаролар йиғинида ишлайман. Иш шундай болалаб кетганки асло сўраманг. Бир зум ҳам тиним йўқ. Кечаси соат ўн иккига яқин уйга келиб, овқат ейишни ҳам насия қилиб ухлагани ётгандим, эрталаб тонг саҳарлаб раис телефон қилиб қолди.
Батафсил
(фельетон)
– Энди, жўражонлар, электр энергетикаси – бу жудаям жиддий нарса-да, – деди электр энергетикаси учун масъул идора бошлиғи Мазарип Қултўраев улфатлари билан суҳбатда. – Айниқса, ҳозирги аёзли кунларда бунинг долзарблиги ҳар қачонгидан ҳам юқори бўлади. Мана мен, куну тун одамларни ўйлайман: светсиз ўтирганлар сон мингта, улар қандай кун кечиряпти, дейман.
Батафсил
Атимбек Порсаевич кечагина катта мажлис ўтказганига қарамай, бугун шошилинч равишда ходимларини яна йиғилишга тўплади.
Батафсил
Маҳалла фуқаролар йиғинида ишлайман. Иш шундай болалаб кетганки асло сўраманг. Бир зум ҳам тиним йўқ. Кечаси соат ўн иккига яқин уйга келиб, овқат ейишни ҳам насия қилиб ухлагани ётгандим, эрталаб тонг саҳарлаб раис телефон қилиб қолди.
(фельетон)
– Энди, жўражонлар, электр энергетикаси – бу жудаям жиддий нарса-да, – деди электр энергетикаси учун масъул идора бошлиғи Мазарип Қултўраев улфатлари билан суҳбатда. – Айниқса, ҳозирги аёзли кунларда бунинг долзарблиги ҳар қачонгидан ҳам юқори бўлади. Мана мен, куну тун одамларни ўйлайман: светсиз ўтирганлар сон мингта, улар қандай кун кечиряпти, дейман.
Атимбек Порсаевич кечагина катта мажлис ўтказганига қарамай, бугун шошилинч равишда ходимларини яна йиғилишга тўплади.
«Эй хумпар! Кап-катта олий маълумотли, бола-чақали одам ёнимга пул деб келишга уялмадингми?..» – менга шундай танбеҳ бераётган, дафтаримдан кўчириб мактабни амаллаб тугатган «иккичи» тадбиркор дўстим олдида бошимни эгиб мулзам бўлиб турар эканман, унга учрашиб хато қилганимни сездим.
Комила стюардессаликка ишга жойлашганидан кейин дастлаб уни Хитойга бориб келадиган самолётга «белгилашди». Шунақа «от бозори»да ишлаб турса, яхшилаб пишиса, озроқ вақтдан сўнг «ответственни» рейсларга ўтказиладиган бўлди.
