Пайшанба
11-Сентябр 2025
Светлана билан Тошкентдаги халқаро анжуман якунида танишиб қолдик. Мен уни меҳмонхона томон кузатиб қўяр эканман, танишувимиз шу онда расмий гап-сўзлар билангина тугашини асло истамасдим. Шунинг учун шаҳдам қадамлар билан кетаётган қизни бир он тўхтатиб, нима бўлса бўлар, дея уни пойтахт оқшомини бирга томоша қилишга таклиф этдим. Бунга журъат тополганимдан хурсандман!
Ой нурида мириқиб чўмилаётган терак баргларининг шитири Шоҳруҳ билан Равшаннинг суҳбатига куй басталаётгандек эди.
Айни куннинг иссиғида кўчадан ҳориб келган чолнинг тану жони қуюқ сояда ўрнашган ҳовлидаги сўрига чўзилгач, ғоят ҳузурланди.
— Ботинка тозалаймиз! Ботинка тозалаймиз!
Баъзи болалар каби Дилшод ҳам бирор ишни бажаришни истамаса, «эртага қиламан», деб баҳона қилар, эртаси куни эса ўзини бетобга солиб, турли баҳоналар тўқирди.
Пошша момони Қилчиноқ қишлоғида ҳамма яхши кўради. Бир асрдан ортиқ яшаб, ҳаётнинг аччиқ-чучугини татиган момонинг олдига маслаҳат сўраб келувчилар бисёр.
Азиза хола айвон тўридаги ўринда чўзилиб ётганди. Тепасида қўшниси Лазокатхон пайдо бўлди. Ўзига оро бериб, ясаниб юрадиган бу лобар, қувноқ аёлнинг йўсини бўлакчароқ, феъли айниганроқ эди.
Нодирабегим ИБРОҲИМОВА
Улуғ момом... Чаккасига райҳон тақиб, доимо самимий чеҳра билан юрар эдилар. Биз қишлоқ шевасида табаррук бувимизни «катта» деб атардик. Болалигимизда ёнларига боришга ошиқардик...
Мушугимиз болалади. Тўртта мушукчанинг бир ҳафтада кўзлари очилиб, у ёқ-бу ёққа юрадиган бўлиб қолди.
Ёши элликлар чамасидаги Эркак киши раҳбарининг топшириғи эсига тушиб, ҳар кунгидан эртароқ ишга отланди. Ўзи туни билан яхши ухлолмай, тонгга яқин кўзи илинган эди.
Бир куни мактабимизга чиройли ва дид билан кийинган янги муаллим келди. Айтишларича, чет элдаги нуфузли университетларнинг бирида ўқиган экан.
XIX аср бошларида Лондонда бир ёш йигит келажакда ёзувчи бўлиш иштиёқи билан ёниб яшарди. Тақдири ва атрофдаги барча нарсалар орзусига эришишда тўсиқ бўлиши уни ташвишга соларди. Бунинг яна бир сабаби отаси қарзларини тўлай олмагани туфайли қамоққа маҳкум қилинган эди.
Фарзандсизлик ҳар иккисини ҳам қийнаб юборди. Аёл ўзини қанотсиз қушдай ҳис қилади. Эрини-ку, айтмаса ҳам бўлади. Ортингда қоладиган изинг, айтолмаганингни айтадиган сўзинг, сен оламдан ўтгач, чироғингни ёқадиганинг бўлмаса, яшашдан не маъно?
Ташқарида совуқ. Қиш изғирини табиатни тобора ҳолсизлантириб, қимирлаган жонни иссиқроқ жойга қочмоққа мажбурлайди.
Хориижий мамлакатларда кенг нишонланадиган, арчасиз ўтмайдиган «Рождество» 31 декабрь куни Янги йил байрамига уланиб кетади. Ҳар бир хонадон арча ясатади, чироқлар билан уйи атрофини безатади.
Латвиянинг Рига шаҳри марказида бутунлай қайта ишланадиган чиқиндилар – пластмасса, шиналар, электр чироқлардан ясалган ноодатий 9 метрлик арча ўрнатилди.
Жисми ва руҳи соғлом бўлган одамгина том маънода ўзини бахтли ҳис эта олади. Негаки, инсон учун энг катта бахт ва бойлик саломатлигидир.
Ҳар куни атрофимизда юзлаб, минглаб ҳодисалар содир бўлади. Уларнинг баъзисига шунчаки кўз югуртиб ўтамиз, бошқаларини эса унутиб юборимиз. Бироқ айрим воқеалар борки, юракка муҳрланади, одамни чуқур ўйга солади.
Иккинчи жаҳон урушининг тугаганига 80 йил тўлди. Бу анча узоқ муддат. Бир инсоннинг умридай, эҳтимол ундан ҳам ортиқ. Лекин ўша машъум урушнинг мудҳиш асоратлари ҳали-ҳамон ўчгани йўқ.
• Азим Тошкентнинг Олмазор тумани «Юқори Себзор» маҳалласида 83 ёшли, Ўзбекистон халқ устаси Маҳмуджон Мамажонов яшайди. Табаррук ёшда ҳам меҳнат қилишдан бир лаҳза тўхтамаган ҳунармад уста меҳнатга муҳаббати йўқ одамни бой яшашга рағбати йўқ одам, деб ҳисоблайди.
Ерда ҳисобдагидан бир неча млрд кўпроқ одам яшаётган бўлиши мумкин
Кунларнинг бирида акам талаба дўстлари билан пахта даласига бориб, ёввойи ўтларни кетмон билан чопиб юришганида олдиларидан учта каттакон тухум чиқиб қолибди. Худди қушнинг уясига ўхшаб кўринибди уларга.
