Пайпоқ

— Ойи, бугун сут сотишга мениям обкетинг!

— Ҳали кичкинасан. Чарчаб қоласан.

Тўкинлик ва ўғиллар

Бачинт КАУР

Май ойининг бешинчи санаси эди, лекин қари Баруни олиб кетишга ҳали ҳеч ким келмади: унинг эса, гарчи келини Видья зўрға гаплашса ҳам, неваралари  умуман қулоқ солмаса ҳам, ростини айтганда, ҳеч қаерга кетгиси келмасди. Бару журъат тўплаб, ўғли Картар Сингхга:

Кечикиш

У давр устида эди. Ҳамма унга қуллуқ қилар, қаерга бормасин, унинг шарафига мақтовлар ёғиларди. Бу саъй-ҳаракатлар уни тобора юксакларга кўтарди.

ЯШИЛ ЧИРОҚ

Александр ГРИН

Лондонда 1920 йил қиш пайти Пикаделли кўчасини кесиб ўтган бир чорраҳада яхши кийинган ўрта ёшли икки киши бир зум тўхтади.

ВОЛГА БЎЙЛАРИНИНГ ШАМОЛИ*

Светлана билан Тошкентдаги халқаро анжуман якунида танишиб қолдик. Мен уни меҳмонхона томон кузатиб қўяр эканман, танишувимиз шу онда расмий гап-сўзлар билангина тугашини асло истамасдим. Шунинг учун шаҳдам қадамлар билан кетаётган қизни бир он тўхтатиб, нима бўлса бўлар, дея уни пойтахт оқшомини бирга томоша қилишга таклиф этдим. Бунга журъат тополганимдан  хурсандман!

КУЛЧА ТАШЛА, ОЙМОМО!

Ой нурида мириқиб чўмилаётган терак баргларининг шитири Шоҳруҳ билан Равшаннинг суҳбатига куй басталаётгандек эди.

ИЧИНГДАГИ ЗАҲАРМИ Ё АНБАР?

Айни куннинг иссиғида кўчадан ҳориб келган чолнинг тану жони қуюқ сояда ўрнашган ҳовлидаги сўрига чўзилгач, ғоят ҳузурланди.

ПОЙАБЗАЛ ТОЗАЛОВЧИ

Басаваража КАТТИМАНИ

— Ботинка тозалаймиз! Ботинка тозалаймиз! 

МАЛҲАМ

Баъзи болалар каби Дилшод ҳам бирор ишни бажаришни истамаса, «эртага қиламан», деб баҳона қилар, эртаси куни эса ўзини бетобга солиб, турли баҳоналар тўқирди.

БИР ЮЗ ЎН ТЎРТ ЁШЛИ БАХТЛИ МОМО

ҳаёт альбомини варақлаганда...

Пошша момони Қилчиноқ қишлоғида ҳамма яхши кўради. Бир асрдан ортиқ яшаб, ҳаётнинг аччиқ-чучугини татиган момонинг олдига маслаҳат сўраб келувчилар бисёр.

ОҚИБАТ

Ҳаким НАЗИР

Азиза хола айвон тўридаги ўринда чўзилиб ётганди. Тепасида қўшниси Лазокатхон пайдо бўлди. Ўзига оро бериб, ясаниб юрадиган бу лобар, қувноқ аёлнинг йўсини бўлакчароқ, феъли айниганроқ эди.

Митти ҳикоялар

Нодирабегим ИБРОҲИМОВА

Улуғ момо

Улуғ момом... Чаккасига райҳон тақиб, доимо самимий чеҳра билан юрар эдилар. Биз қишлоқ шевасида табаррук бувимизни «катта» деб атардик. Болалигимизда ёнларига боришга ошиқардик...

ОНА МУШУК

Мушугимиз  болалади. Тўртта мушукчанинг бир ҳафтада кўзлари очилиб, у ёқ-бу ёққа юрадиган бўлиб қолди.

ЭРКАКНИНГ БИР КУНИ

Муродбой НИЗАНОВ

Ёши элликлар чамасидаги Эркак киши раҳбарининг топшириғи эсига тушиб, ҳар кунгидан эртароқ ишга отланди. Ўзи туни билан яхши ухлолмай, тонгга яқин кўзи илинган эди.