— Менга қара, оғайни, мендан юз минг сўм қарзинг борлиги эсингдами?
— Эсимда. Мана, қара, ён дафтаримга катта-катта ҳарфлар билан ёзиб қўйибман.
— Кўрдим.
— Агар шунақа эслатавериб жиғимга тегаверсанг, умуман ўчириб ташлайман.
— Менга қара, оғайни, мендан юз минг сўм қарзинг борлиги эсингдами?
— Эсимда. Мана, қара, ён дафтаримга катта-катта ҳарфлар билан ёзиб қўйибман.
— Кўрдим.
— Агар шунақа эслатавериб жиғимга тегаверсанг, умуман ўчириб ташлайман.
Суғурта агентлигида:
— Айтинг-чи, хизматингиз ишончлими, тўловни вақтида тўлайсизларми?
— Албатта. Мана, масалан, ўтган ҳафтада бир эркак тўққизинчи қаватдан йиқилиб тушди. У иккинчи қаватга етгунча биз хотинига суғурта пулини тўлаб бўлдик.
Касалхонада ётган икки эркак суҳбатлашмоқда.
— Касалхонага қандай тушиб қолдингиз? — сўради бири иккинчисидан.
— Томдан йиқилиб тушдим.
— Минг лаънат! Сен экансан-да менинг бошимга тушган!!!
«Маршрутка»да кетаётган йўловчилардан бири ҳайдовчига дебди:
— Ана шу тўхтаб турган «Matiz»нинг орқасида тўхтатиб юборинг!
Шу заҳоти «Matiz» юра бошлабди. Ҳайдовчи йўловчига қараб:
— «Matiz»нинг ортидан қувлайверайми? — дермиш.
Қишлоқдан келган икки йигит шаҳар автобусига чиқиб, ҳайдовчидан сўраётганмиш:
— Шу автобусда Жисмоний тарбия институтига бора оламанми?
Ҳайдовчи:
— Йўқ, — дебди.
— Мен-чи, мен бора оламанми? Ҳужжат топширишим керак эди-да, — дермиш иккинчиси.
Судья хотини чўкиб кетган эркакни сўроқ қилмоқда:
— Нега хотинингизни чўкиб кетаётганини била туриб, қутқаришга шошилмадингиз?
— Мен уни чўкаётганини билмадим. Ҳар доимгидек бақирди-да!..
Бемор ётган палатага кирган врач, унга қараб:
— Сиз ўлим тўшагида ётибсиз... — деса, бемор сакраб ўрнидан туриб:
— Дарров тўшагимни алмаштиринглар-чи, — дермиш.
Эр уйига қайтса, хотини тўкин дастурхон безатиб, унга торт қўйибди. Тортни устида 20 дона шам турган экан. Эри ҳайрон бўлиб:
— Кимни туғилган куни? — сўрабди. Хотини зардали овозда:
— Пальто оберганингизга 20 йил бўлди! — дермиш.
— Мендан юз минг сўм қарзинг борлиги эсингдами?
— Эсимда. Мана, қара, ён дафтаримга катта-катта ҳарфлар билан ёзиб қўйибман.
— Кўрдим.
— Агар шунақа оҳангда эслатаверсанг, бутунлай ўчириб ташлайман!
Болакай дадасига деди:
— Дада, биз қачон жаҳон чемпионатига чиқамиз?
Дадаси бошини қашиб туриб:
— Болам, рақиб томон адашиб, ўз дарвозасига гол урганда, албатта, жаҳон чемпионатига чиқамиз... — деди гап тополмай.
Терговчи гувоҳни сўроқ қилмоқда:
— Сиз жабрланувчи Ҳамидни дўппослашаётганини кўра туриб, ёрдам бермай, индамай ўтиб кетгансиз...
— Нима қилай? Менсиз ҳам ўзлари жуда яхши уддалашаётганди-да!
Самолётда қарға, шер ва бўри кетаётган экан.
Қарға ҳар хил қилиқ қилиб шернинг устидан кулаверибди. Буни кўрган бўри ҳам шернинг устидан кулган экан, шер уни самолётдан улоқтириб юборибди-да, дебди:
— Учишни билмасанг, нима қилардинг устимдан кулиб?!
Бир киши банк дарвозаси ёнида писта сотадиган дўстидан қарз сўраб келибди.
— Узр! Мен қарз бера олмайман. Ўртада шартнома бор, — дебди пистачи.
— Қанақа шартнома? — ҳайрон бўлиб сўрабди дўсти.
— Банк писта сотмайди, мен қарз бермайман...
Икки севишган хиёбондаги ўриндиқда осмонга қараб ўтиришибди. Бирдан йигит дебди: — Вой, қара! Юлдуз учди! Ният қил! Қиз: — Сизга турмушга чиқсам дейман!.. Йигит: — Ие!!! Қайтиб орқасига кетди-ку?!
Хотинининг «Бўлди, мен уйдан кетаман» деган гапига ҳамма эркаклар ҳар хил жавоб қайтаришаркан.
Янги уйланганлар: «Йўқ, ундай қилма! Кечир...» дейишади.
Тажрибалилар хотиржам туриб, хотинининг барча гапларини эшитади.
Ўта тажрибалилар эса хафа, тушкун ҳолатда: «Сен фақат ваъда беришни биласан..!»
Хориижий мамлакатларда кенг нишонланадиган, арчасиз ўтмайдиган «Рождество» 31 декабрь куни Янги йил байрамига уланиб кетади. Ҳар бир хонадон арча ясатади, чироқлар билан уйи атрофини безатади.
Латвиянинг Рига шаҳри марказида бутунлай қайта ишланадиган чиқиндилар – пластмасса, шиналар, электр чироқлардан ясалган ноодатий 9 метрлик арча ўрнатилди.
Жисми ва руҳи соғлом бўлган одамгина том маънода ўзини бахтли ҳис эта олади. Негаки, инсон учун энг катта бахт ва бойлик саломатлигидир.